పూర్వం ఒక అడవిలో ఒక నక్క నివసించేది. అది పూర్వజన్మలో చేసిన పాపాల కారణంగా అలా నక్క లా పుట్టింది. ఈ జన్మలో అటువంటి పాపాలు చేయకుడదని నిర్ణయించుకుంది. అది ఆ అడవిలోనే్ మంచినక్క. మాంసం ముట్టుకోకుండా కేవలం ఆకులు అలములతో శాకాహారంతోనే కాలం గడుపుతూ ఉండేది.
ఆ అడవిలోని పులి ఆ నక్క గురించి విని దానితో స్నేహం చేయాలనుకుంది. నక్క వద్దకు వెళ్ళి స్నేహితులుగా ఉందామని చెప్పి తనతో రమ్మని అడిగింది. పులి కౄరమృగం దానితో స్నేహం ఇష్టంలేక నక్క అంగీకరించలేదు. ’నీ స్నేహం నాకు ముఖ్యం. నీ పద్దతి ప్రకారమే నేనూ నడచుకుంటా” అంటూ పులి బ్రతిమిలాడింది. నక్క లాగే తనూ నియమంగా ఉంటానని పులి చెప్పడంతో నక్క ఆ పులితో కలిసి జీవించడానికి ఒప్పుకుంది.
పులికి నక్క చెప్పేమాటలు చాలా నచ్చేవి. అది చెప్పినట్టుగానే నడచుకునేది. వాటి స్నేహం, నక్క చెప్పినట్లుగా పులి వినడం అదంతా పులితో కలిసి వుండే మిగతా జంతువులకి నచ్చలేదు. ఎలాగైనా నక్కను పులిని విడగొట్టాలనుకున్నాయి. ఓ పధకం ప్రకారం పులి తెచ్చుకుని దాచుకున్న ఆహారాన్నంతా నక్కకు తెలియకుండా నక్క వద్ద పెట్టి, పులి వద్దకు వెళ్ళి నక్క ఆహారాన్ని దొంగిలించింది అని చెప్పాయి.
పులికి నక్క మంచితనం తెలుసు. ఐనా కూడా నక్కని చంపివేయమని చెప్పేస్తుంది. అది తెలుసుకున్న నక్క పులిని విడిచి వెళ్ళిపోయింది. చెప్పుడు మాటల వలన పులి మంచి స్నేహాన్ని కోల్పోయింది.
నీతి ; చెడ్డవారితో స్నేహం ప్రమాదకరం.
No comments:
Post a Comment